Steven Bol Kousenbandslangen

Algemeen

Thamnophis eques scotti, volwassen vrouw (Tes 1) van 97 cm uit Jalisco, Mexico

Thamnophis eques scotti, een ondersoort van de Mexicaanse Kousebandslang, is een zeldzame verschijning in de meeste kousebandslangencollecties, maar van alle eques ondersoorten waarschijnlijk wel de meest algemene.

Deze ondersoort komt uitsluitend voor in het meer van Magdalena, Mexico.

Ze is beschreven door Conant (2003).

Lengte en lichaamsbouw van Thamnophis eques scotti.

Thamnophis eques scotti, volwassen vrouw (Tes 1) van 97 cm uit Jalisco, Mexico

Het is een grote en zwaargebouwde Kousebandslang en Conant (2003) vermeldt een nieuwe maximum lengte voor T.eques (obscurus) van 121,6 cm. Zelf heb ik voorrecht gehad een nieuw record voor T.eques (scotti)  te kunnen noteren (130,7 cm; zie Bol & Bruchmann, 2012).

Het zou me niet verbazen als binnenkort nog grotere lengtes voor Thamnophis eques (in gevangenschap) gemeten gaan worden. Met name de vrouwtjes van Thamnophis eques worden erg groot en zijn daarbij ook heel zwaar gebouwd. De volwassen vrouwtjes van T.eques zijn de grootste kousebandslangen die ik ooit heb gezien.

De enige soort Thamnophis die echt veel groter wordt is de Californische T.gigas.

Beschrijving van Thamnophis eques scotti

Thamnophis eques scotti, volwassen man (Tes 2) van 93 cm uit Jalisco, Mexico

De dieren zijn vrij licht van kleur en typisch is de soms enorm brede rugstreep die wel 7 schubben breed kan zijn. De bruingele rugstreep heeft soms vrijwel de zelfde kleur als de rugtekening zodat het soms lijkt alsof de rugstreep ontbreekt. Maar sommige dieren zijn contrastrijker getekend. De zijstrepen zijn lichter van kleur en hebben soms iets van een fraaie blauwgroene zweem. De 2 rijen vlekken tussen de strepen variëren in grootte en kunnen meer of minder prominent aanwezig zijn.

Thamnophis eques scotti, volwassen man (Tes 2) van 93 cm uit Jalisco, Mexico

Typerend voor deze ondersoort noemt Conant de enorme variabiliteit in tekening. Deze variatie is ook binnen de worpen te zien. Sommige dieren hebben een zware zwarte vlekken tekening, anderen zijn vrij egaal, diertjes met een wat roodbruine kop.

Gericht kweken op kleur of tekening zal zeker in de toekomst nog fraaie combinaties op gaan leveren.

Terrarium

Thamnophis eques scotti, halfwas exemplaar (Tes 15) 1 jaar oud

Scott’s Mexicaanse Kousebandslang doet het erg goed in het terrarium.
In bepaalde jaargetijden (met name voorjaar en najaar) zijn deze dieren veel te zien uitgebreid zonnend op een stronk, zeker als het terrarium niet zo warm is en de dieren echt de warmste plek moeten opzoeken om hun voorkeurstemperatuur te bereiken.
Ze lijken in het algemeen wat minder schuw dan de andere ondersoorten van Thamnophis eques die ik verzorg.

Vanwege hun grootte is het aan te raden een groot terrarium te bouwen met als minimum maten voor een volwassen koppel 100 x 50 x 50 cm, maar 150 x 50 x 50 cm is beter. Ze zijn prima te houden in een kurkdroog terrarium met een waterbak. Lokale temperaturen mogen plaatselijk op 30 – 35 °C uitkomen. Een winterrust is niet absoluut noodzakelijk, maar het is waarschijnlijk dat ze in de natuur wel een rustperiode kennen met een lagere activiteit.

Pasgeboren juveniel van Thamnophis eques scotti

Een koude periode (met vnl. lagere nachttemperaturen) in het terrarium van 2 – 3 maanden zal echter voldoende zijn om de dieren gezond te houden en er mee te kweken.
Tot op heden geef ik deze dieren nauwelijks een winterrust. Maar de slangen zijn in de wintermaanden duidelijk minder actief, zonnen weinig en eten meestal maanden niet.
Daarbij moet gezegd worden dat de nachttemperaturen in mijn slangenkamer ’s winters ‘s nachts dalen tot 8 – 12 °C.

Thamnophis eques scotti, halfwas exemplaar (Tes 17) 1 jaar oud

Ik houd mijn volwassen dieren in een kurkdroog terrarium met een ruime waterbak.
Deze soort is in tegenstelling tot de meeste kousebandslangen ook prima te houden in een aqua-terrarium met een zeer ruim watergedeelte en slechts in een hoek een (kurkdroog) landgedeelte welke verwarmd wordt door een sterke lamp tot 30 – 35 °C. In een dergelijk biotoop terrarium zal het natuurlijke gedrag van deze sterk aquatische soort goed tot uiting komen.

De jongen worden bij mij in het terrarium geboren in mei, juni of juli.

In Oktober of November volgt vaak nog een tweede worp (zie Bol & Bruchmann, 2012).

Verspreiding en habitat van T.e.scotti

Habitat van Thamnophis eques scotti in november 2007; Jalisco, Mexico

Scott’s kousebandslang komt voor in het meer van Magdalena.
Dit meer ligt op 1380 meter hoogte in de Mexicaanse staat Jalisco en het vormt de restanten van een meer dat vroeger vele malen groter was.

Ik heb deze ondersoort meerdere malen in Mexico waargenomen (Bol & Bruchmann, 2012) .

Volwassen exemplaar van Thamnophis eques scotti zwemmend in het meer in november 2007, Jalisco, Mexico

De dieren zijn hier voornamelijk te vinden pal langs en in het meer.

Het is een prachtig gezicht om deze grote kousebandslangen met ruime slagen te zien zwemmen drijvend op het water.

Care sheet

Het recente artikel over Thamnophis eques scotti (Bol & Bruchmann, 2012) wat online te vinden is op deze website kan prima dienen als leidraad (caresheet) hoe je deze ondersoort kan verzorgen en hoe je er succesvol mee kan kweken.

Kweekgroep

Habitat van Thamnophis eques scotti in november 2007, Jalisco, Mexico

Mijn kweekgroep bestaat uit (nakomelingen van) 4 niet verwante wildvang exemplaren.
Dit geeft de mogelijkheden jongen te kweken die totaal onverwant zijn.
Perfect voor toekomstige kweekprogramma’s zonder direct gevaar voor inteelt.

Ik kweek met deze ondersoort sinds 2007.

Literatuur:
Bol, S. & H. Bruchmann, 2012. Scott’s Mexican Garter Snake (Thamnophis eques scotti; Conant, 2003) in the wild and in captivity. ( Part 1 of 2). The garter snake 17 (3): 15-25.
Bol, S. & H. Bruchmann, 2012. Scott’s Mexican Garter Snake (Thamnophis eques scotti; Conant, 2003) in the wild and in captivity. ( Part 2 of 2). The garter snake 17 (24-31): 16-27.
Conant, R., 2003. Observations on Garter Snakes of the Thamnophis eques complex in the Lakes of Mexico’s Transvolcanic Belt, with descriptions of New Taxa. American museum novitates 3406: 1-64.