Steven Bol Kousenbandslangen

Thamnophis sirtalis infernalis: de Californische Roodflank Kousebandslang.

 

Algemeen

Thamnophis sirtalis infernalis komt aangrenzend (ten noorden, ten zuiden en ten oosten) voor aan de San Francisco Kousebandslang. Sommige populaties lijken ook enorm veel op de San Francisco Kousebandslang.

Lange tijd was deze ondersoort erg onbekend en zelden in de kousebandslangen liefhebberij en stond deze prachtige ondersoort in de schaduw van de beroemde San Francisco Kousebandslang. Deze ondersoort is slechts heel beperkt ingevoerd en pas de laatste paar jaar (ongeveer sinds 2004) zijn er nakweekdieren (beperkt) beschikbaar in Europa. Deze ondersoort kan qua kleurenpracht makkelijk concurreren met de San Francisco Kousebandslang. De genetische basis van deze ondersoort is echter veel gezonder en er is veel minder inteelt.

 

Lengte en lichaamsbouw van Thamnophis sirtalis infernalis

Het zijn relatief slank gebouwde slangen. De vrouwtjes kunnen makkelijk 90 – 100 cm worden.

De mannetjes worden meestal niet veel groter dan 65 – 75 cm en blijven erg slank.

Voor T.sirtalis (vrouwtjes) wordt als maximum 137 cm genoemd, maar dit is wel heel uitzonderlijk groot.

Vrouwelijke exemplaren van T.s infernalis van meer dan 100 cm lengte zijn erg zeldzaam.

 

Beschrijving 

T.s.infernalis heeft 3 lengtestrepen die geel of blauw kunnen zijn. Tussen de lengtestrepen zijn ze rood met een dubbele rij zwarte vlekken. Soms zijn alleen de rode vlekken zichtbaar die tegen de zijstreep aan liggen, en bij sommige exemplaren reikt het rood tot aan de rugstreep. Soms kunnen de zwarte vlekken versmelten tot een smalle zwarte band langs de rugstreep, net als in tetrataenia.

T.s.tetrataenia en infernalis zijn vrij eenvoudig van elkaar te onderscheiden op basis van het rood op de flanken wat bij tetrataenia een vrijwel ondoorbroken streep vormt. Deze rode streep wordt bij infernalis over de hele lengte onderbroken door zwarte vlekken. De kop van T.s.infernalis is aan de bovenzijde fraai rood. T.s.infernalis komt over een vrij groot gebied voor en is ook zeer variabel en het roodaandeel kan aanzienlijk variëren.

Samen met T.s.tetrataenia is dit verreweg de roodste ondersoort van T.sirtalis.

 

Terrarium

Deze dagactieve soort is vrijwel altijd duidelijk zichtbaar in het terrarium, mits het niet te warm is. Zonnend onder de lamp op een tak of de grond. Lokale maximum temperaturen van 30 – 35 °C zijn voldoende. De dieren zijn probleemloos te houden in een droog terrarium met een watersbak.
Ze zijn dagactief en vrijwel altijd goed zichtbaar in het terrarium.

Ik voer mijn slangen vrijwel uitsluitend met (dode) vis, royaal voorzien van Vitamine B1. De jonge dieren eten ook graag wormen. Ze zijn echter ook redelijk makkelijk te wennen aan (nest) muisjes.

Een winterrust van 2 – 4 maanden bij lage temperaturen (4 – 8 °C) in vochtig substraat doorstaan ze goed. Als richtlijn voor de minimale afmeting van het terrarium met daarin 1 volwassen koppel houd ik 60 x 50 x 50 cm aan.

 

Verspreiding en habitat van Thamnophis sirtalis infernalis

Thamnophis sirtalis infernalis komt aangrenzend (ten noorden, ten zuiden en ten oosten) voor aan de San Francisco Kousebandslang. Sommige populaties lijken ook enorm veel op de San Francisco Kousebandslang.

Onder Nieuws kan je een beschrijving van het natuurlijke biotoop in Marin County vinden.

T.s.infernalis deelt zijn biotoop hier met T.atratus en T.elegans terrestris. In principe is het samen houden van deze 3 soorten in een ruim terrarium een afspiegeling van de natuur.

 

Care sheet

Mijn publicatie over Verzorging en Kweek van Thamnophis atratus atratus kan als
goede richtlijn voor de verzorging en kweek van Thamnophis sirtalis infernalis dienen.

 

Kweekgroep

Ik heb dieren uit twee verschillende populaties. De ene kweekgroep bestaat uit dieren uit een populatie die afkomstig is van een afgelegen moeras in de heuvels van Sonoma County, ongeveer 100 kilometer ten noorden van San Francisco. Het moeras, gelegen op ongeveer 360 meter boven zeeniveau, valt in de nazomer compleet droog en bevat dan ook geen vis.

De dieren zullen hier dan ook voornamelijk leven van amfibieën. De meeste dieren uit deze kweekgroep ontwikkelen sterk blauwe lengtestrepen, hoewel er ook geel gestreepte dieren voorkomen. Verder zijn de dieren sterk rood getekend met zwarte vlekken, maar in het algemeenheid zijn deze dieren niet zo contrastrijk getekend.In hetzelfde biotoop komt Thamnophis atratus voor.

De dieren uit mijn andere kweekgroep zijn afkomstig uit Marin County, ongeveer 60 kilometer ten noorden van San Francisco. Deze dieren zijn erg contrastrijk getekend en lijken veel op de San Francisco Kousebandslang. Voor wie van contrastrijke en felle kleuren houdt zijn deze dieren wel de allermooiste infernalissen die er bestaan.
Ze komen hier op zeeniveau voor op minder dan 100 meter van de oceaan in een zanderig duingebied met veedrinkpoelen, kleine stroompjes, zoetwater meertjes en moerasgebiedjes.

Mijn kweekgroep bestaat uit (de nakomelingen van) een tiental onverwante wildvang dieren waardoor er jongen beschikbaar zijn van onverwante ouders zonder direct gevaar op inteelt. Dit is een voordeel t.o.v. de nauwverwante en eveneens adembenemend mooie T.s.tetrataenia waar vrijwel alle europese dieren afstammen van een paar dieren uit Blijdorp Zoo en een paar andere Europese dierentuinen.

T.s.tetrataenia wordt nu al vele generaties gekweekt zonder “vers bloed”, en gezien de extreme zeldzaamheid in Californie is het ook zeer onwaarschijnlijk dat er onverwante dieren in Europa zullen worden ingevoerd. Net als bij T.s.concinnus worden ook jonge infernalissen geboren met weinig kleur.

Na een paar vervellingen wordt de rode kleur steeds intensiever.
Ook de strepen zijn na de geboorte nog niet op kleur. In eerste instantie zijn de strepen voornamelijk geel en ze worden over tijd steeds blauwer.

Het is vaak lastig in te schatten hoe kleurrijk de dieren uiteindelijk gaan worden, want het kan zeker meer dan een jaar duren voordat ze hun uiteindelijke rode en blauwe kleur hebben.