In juli 2008 ben ik op zoek gegaan naar kousebandslangen in Marin County, Californie, USA. Het doel van de reis was een lagune met vers water en een veedrinkpoel waar koeien liepen. De lagune grenst bijna aan de oceaan en ligt op zeeniveau.

De Californische kust staat sterk onder invloed van oceaan met zijn koude Golfstroom waardoor de kuststrook vaak in mist is gehuld. Dan loopt de temperatuur zelfs midden in de zomer niet ver op en blijft het kwik soms rond 15 – 18 °C steken. Onderweg naar de lagune waren de wegen grotendeels in mist gehuld maar aangekomen aan de kust wist de harde zeewind de mist weg te blazen en liep de temperatuur op naar een behaaglijke 25 – 30 °C.

Rond drie uur ’s middags kwam ik aan bij de veedrinkpoel die er sterk vervuild uitzag door de uitwerpselen van de grazende koeien.
De poel was iets van 10 bij 4 meter groot en vrij ondiep (max. 50 cm gok ik). In de poel wemelde het van de zeldzame Californische Roodpootkikker (Rana aurora draytonii).

Deze bedreigde en beschermde diersoort werd hier bejaagd door een tweetal kousebandslangen: de Santa Cruz kousebandslang (Thamnophis atratus atratus x hydrophilus) en Californische roodflank kousebandslang (Thamnophis sirtalis infernalis).

De Santa Cruz kousebandslangen uit Marin Countyhebben drie prachtige warmgele lengtestrepen en het gebied ligt in de brede overganszone tussen twee ondersoorten van T.atratus atratus en hydrophilus.

De populatie van de Californische Roodflank Kousebandslang uit Marin County is adembenemend mooi.
De dieren bezitten heel veel rood wat sterk contrasteert met de zwarte vlekken.
De drie lengte strepen zijn bijna lichtgevend blauw, zeker bij pas vervelde exemplaren.

Bij aankomst rond drie uur was het bij de poel erg warm (30 °C) en kon ik al na enkele minuten een T.atratus ontdekken met een grote kikkervis in zijn bek. Het was een mannetje van ongeveer 50 cm. De kikkervis was eigenlijk te groot voor de slang want hij was halverwege naar binnen gewerkt maar de slang kon zijn kaken niet om de achterpoten heen krijgen. Terwijl ik de slang aan het fotograferen was ontdekte ik een T.s.infernalis (een vrouwtje van 46 cm) die in mijn zoekbeeld kroop! Verder kon ik nog 1 á 2 T.s.infernalis ontdekken jagende in de poel binnen 15 minuten zoeken.
Niet slecht voor zo’n klein poeltje dacht ik.

Vervolgens ging ik verder naar de veel grotere lagune die zeker een paar hectare in oppervlakte was. Door de harde wind in combinatie met de grotere watermassa voelde het veel kouder aan en ik kon hier ook geen R.a.draytonii of andere amfibieën (of vissen) ontdekken. Ik kon in een uurtje zoeken 1 T.atratus en 3 Kust Kousebandslangen (T.elegans terrestris) ontdekken die langs de waterkant kropen.
De T. atratus was een jong diertje van 1 jaar oud van ongeveer 30 cm lengte en de 3 T.e.terrestris waren rond de 40 – 50 cm lang. De T.e.terrestris behoren tot de zogenaamde “red morphs” maar het rood was niet zo fraai als T.e.terrestris uit San Mateo en Santa Cruz County waardoor de dieren een vrij donker uiterlijk hadden.
Rond 5 uur liep ik terug naar de auto langs de veedrinkpoel over een verhoogd pad. Een snel rondje rond de veedrinkpoel leverde een T.atratus (een jong vrouwtje van 1 jaar oud; 33 cm) en een vrij grote T.s.infernalis op die kon ontsnappen.
De lage zon scheen aan de westelijke kant van het dijkje waardoor de westkant en de top behaaglijk warm bleef terwijl de temperaturen al snel begonnen te dalen onder invloed van de koude zeewind.

Dit deed me denken aan observaties in een park in British Columbia, Canada.
Hier kwamen in een kustbiotoop (gelegen op zeeniveau) drie soorten kousebandslangen voor. In het voor- en najaar kon ik veel slangen vinden zonnende op een dijkje waar een aangenaam microklimaat heerste.

Gericht zoeken aan de warme kant van de dijk in Marin County gaf een onverwacht en spectaculair resultaat. Tussen 5 en 6 uur zag ik ongeveer 10 T.s.infernalis en 2 adulte T.atratus zonnende op de dijk.
De 2 T.atratus (man en vrouw) waren resp. 62,5 en 65 cm lang.
Het vrouwtje was hoogzwanger en ik kon ongeveer 15 babies in haar buik voelen.
De 10 T.s.infernalis varieerden in lengte van 56 – 102,5 cm; 6 vrouwen en 4 mannen. De grootste was (uiteraard) een vrouw die me fanatiek en pijnlijk beet toen ik haar oppakte. Ze was aan de magere kant en ik kon 12 babies door de buikwand heen voelen. Vrij weinig voor zo’n groot vrouwtje. Het grootste mannetje mat 64,5 cm en had zich flink vol gegeten met (hoogstwaarschijnlijk) kikkers. Hij lag 10 meter van de poel verwijderd te zonnen op de dijk en zag er erg oud uit. Helemaal vol met littekens. Helaas was de batterij van mijn camera leeg zodat ik geen foto’s van hem heb kunnen maken.